Greek

*Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε αρχικά στο θεωρητικό περιοδικό της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης (IMT), In Defense of Marxism, τον Μάρτιο του 2022. Παρέχει μια εξαιρετική ανάλυση της παγκόσμιας κατάστασης και των πραγματικών δυναμικών διαδικασιών της επανάστασης. Τα μαζικά κινήματα στη Σρι Λάνκα και το Ιράν, λίγους μήνες μετά την πρώτη δημοσίευση του κειμένου, αποτέλεσαν περαιτέρω εμφατική επιβεβαίωση της ανάλυσης αυτής.

Η χθεσινή (σ.: Κυριακή 8 Ιανουαρίου) εισβολή στο Προεδρικό Μέγαρο, στο Κοινοβούλιο (Εθνικό Κογκρέσο), και στο Ανώτατο Δικαστήριο, ομάδων από «Μπολσοναρίστας» – που αντιτίθονται στο εκλογικό αποτέλεσμα και απαιτούν στρατιωτική παρέμβαση – πρέπει να αποκηρυχτεί σθεναρά και να απαντηθεί από το εργατικό, το λαϊκό και το φοιτητικό κίνημα.

Από τη στιγμή της καθαίρεσης του Προέδρου του Περού, Πέδρο Καστίγιο, από το Κογκρέσο στις 7 Δεκεμβρίου, οι εργάτες και οι αγρότες έχουν αρχίσει να κινητοποιούνται σε διαρκώς αυξανόμενους αριθμούς. Σε κάποιες περιοχές οι κινητοποιήσεις έχουν λάβει εξεγερτικές διαστάσεις. Οι λαϊκές μάζες βλέπουν ξεκάθαρα ότι πρόκειται για ένα πραξικόπημα, πίσω από το οποίο βρίσκεται η καπιταλιστική ολιγαρχία και ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός. Δημοσιεύουμε παρακάτω το κείμενο που μοιράζεται σε αυτό το μαζικό κίνημα από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης (IMT) στο Περού.

Στις 5 Δεκεμβρίου ξεκίνησε στο Ιράν ένας νέος γύρος διαδηλώσεων της νεολαίας, καθώς και αποχών από μαθήματα και κλεισιμάτων μαγαζιών. Οι διαδηλώσεις είχε προγραμματιστεί να διαρκέσουν μέχρι τις 7 Δεκεμβρίου. Οι διαμαρτυρίες, οι οποίες έχουν εξαπλωθεί μέχρι στιγμής σε 83 μικρές και μεγάλες πόλεις, ξεκίνησαν αρχικά από επαναστάτες φοιτητές, αλλά τα καλέσματα αναπαράχθηκαν και από εργατικές οργανώσεις.

Τις τελευταίες ώρες η πολιτική κρίση στο Περού έχει οξυνθεί ραγδαία. Ο Πρόεδρος Καστίγιο διέταξε το κλείσιμο του Κογκρέσου, αλλά συνελήφθη αμέσως από την αστυνομία. Το Κογκρέσο υπερψήφισε την καθαίρεσή του και ανακήρυξε την αντιπρόεδρό του, ως νέα Πρόεδρο της χώρας.

Πάνω από δύο μήνες αφότου ξέσπασε η επαναστατική εξέγερση της ιρανικής νεολαίας, και έπειτα από μια άμπωτη υπό το βάρος της σκληρής καταστολής, έλαβε χώρα ένας νέος γύρος διαμαρτυριών μεταξύ 16 και 19 Νοεμβρίου, που δείχνει ότι το μαστίγιο της αντεπανάστασης ώθησε το κίνημα προς τα εμπρός. Για να επιτευχθεί η τελική νίκη, πρέπει να υπάρξει μαζική, οργανωμένη συμμετοχή της εργατικής τάξης!

Μόλις ένα μήνα μετά το πομπώδες 20ό Συνέδριο του ΚΚΚ (Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας), η οργή από τα κάτω αρχίζει να βγαίνει εκρηκτικά στην επιφάνεια. Την περασμένη εβδομάδα, το γιγάντιο εργοστάσιο της Foxconn στο Ζενγκζού της Χενάν έγινε πεδίο μιας βίαιης αντιπαράθεσης μεταξύ εργατών και αστυνομίας για κλοπή μισθών από τη διοίκηση, και τις τελευταίες δύο ημέρες, μεγάλες και βίαιες διαμαρτυρίες έχουν αναφερθεί σε πολλές μεγάλες πόλεις, ενάντια στα δρακόντεια μέτρα των λοκντάουν του καθεστώτος, που αποτελούν πλέον κομβικό σημείο για μια εκτεταμένη δυσαρέσκεια. Όπως έχουμε προβλέψει εδώ και καιρό, η βαθιά κρίση του κινεζικού καπιταλισμού αρχίζει να ωθεί τις μάζες σε δράση.

Το 20ο Συνέδριο του κυβερνώντος Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ) εδραίωσε περαιτέρω την εξουσία του κόμματος-κράτους πάνω στην κοινωνία, με επικεφαλής τον Πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ. Ο Σι εγκαινίασε επίσημα την τρίτη του θητεία ως ανώτατος ηγέτης της χώρας – κάτι που μόνο ο Μάο είχε πετύχει στην ιστορία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Η ανώτερη ηγεσία του ΚΚΚ στελεχώνεται πλέον εξ ολοκλήρου από αξιόπιστους «υπολοχαγούς» του Σι. Το έντονα τονισμένο θέμα αυτού του Συνεδρίου ήταν η αναγκαιότητα της ηγεσίας του κόμματος-κράτους καθώς η χώρα εισέρχεται στην επόμενη περίοδο.

Όταν ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας εμφανίστηκε στα κρατικά μέσα ενημέρωσης για να αναφέρει ότι είχε διατάξει την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από τη δυτική όχθη του ποταμού Δνείπερου, συμπεριλαμβανομένης της πόλης της Χερσώνας, η είδηση χαιρετίστηκε αμέσως από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ως μεγάλη νίκη για τον ουκρανικό στρατό.

*το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα socialistrevolution.org στις 11 Νοεμβρίου, όταν ακόμα ορισμένα εκλογικά αποτελέσματα δεν είχαν οριστικοποιηθεί

Αρθρο ανάλυσης της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης για τα αποτελέσματα του β' γύρου των προεδρικών εκλογών στη Βραζιλία και την αναγκαιότητα κινητοποίησης του εργατικού κινήματος ενάντια στους αντιδραστικούς υποστηρικτές του Μπολσονάρο.

Η υποκρισία των δυτικών ιμπεριαλιστών έναντι της συνεχιζόμενης εξέγερσης στο Ιράν και η ύπουλη απόπειρά τους να φέρουν στην εξουσία τον αντιδραστικό Ρεζά Παχλαβί, πρώην διάδοχο του περσικού θρόνου.

Η σημερινή 24ωρη απεργία των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ ενάντια στο διαρκώς διογκούμενο κύμα ακρίβειας αντιπροσωπεύει ένα χαρακτηριστικό δείγμα για τη δύναμη της εργατικής τάξης. Αυτή ήταν η τρίτη κατά σειρά 24ωρη γενική απεργία μέσα σε λιγότερο από 1,5 χρόνο (10/6/2021, 6/4/2022 και σήμερα) και αναμφίβολα η μεγαλύτερη. Με αυτή τη μεγάλη κινητοποίηση επιβεβαιώθηκε πλήρως η διαπίστωση ότι το εργατικό κίνημα, σχετικά αργά αλλά σταθερά, επιστρέφει πλέον στο προσκήνιο του μαζικού αγώνα.

Διαδηλώσεις έχουν ξεσπάσει σε όλο το Ιράν, μετά τη δολοφονία μιας νεαρής Κούρδης, της Τζίνα Μαχσά Αμινί, από την περιβόητη αστυνομία ηθών του Ιράν. Ξεκινώντας από τις κουρδικές περιοχές του Ιράν, οι διαδηλώσεις επεκτάθηκαν σε περισσότερες από 30 πόλεις, συμπεριλαμβανομένων όλων των μεγάλων πόλεων της χώρας: Τεχεράνη, Μασχάντ, Ισφαχάν, Καράτζ, Ταμπρίζ και τη λεγόμενη ιερή πόλη Κομ. Αυτό που ξεκίνησε ως αντίδραση κατά της αστυνομικής βίας μετατράπηκε γρήγορα σε ένα ξέσπασμα οργής εναντίον του καθεστώτος στο σύνολό του.