Το επαναστατικό κύμα στον αραβικό κόσμο έφτασε στο πιο πρόσφατο και αιματηρό σημείο ανάπτυξής του στη Λιβύη, όπου η κατάσταση  είναι ιδιαίτερα έκρυθμη. Βρισκόμενη ανάμεσα στην Τυνησία και την Αίγυπτο, πολλοί σχολιαστές (και ο ίδιος ο Καντάφι!) φαντάζονταν ότι η Λιβύη θα μπορούσε να αποφύγει με κάποιο τρόπο τη γενική πυρκαγιά που έχει ξεσπάσει από τις αρχές του χρόνου στη Βόρεια Αφρική.

Η αιγυπτιακή επανάσταση, ακολουθώντας κατά βήμα την τυνησιακή εξέγερση, έχει συνταράξει ολόκληρο τον αραβικό κόσμο. Όλοι οι σοβαροί στρατηγοί του κεφαλαίου συζητούν το «ντόμινο» από τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στην Αίγυπτο. Κανένας από αυτούς, ωστόσο, δεν είχε προβλέψει τίποτα από όλα αυτά.

Ο τύραννος έπεσε! Καθώς γράφονται αυτές τις γραμμές, ο Χόσνι Μουμπάρακ παραιτήθηκε. Αυτό είναι μια μεγάλη νίκη, όχι μόνο για το λαό της Αιγύπτου, αλλά και για τους εργαζομένους όλου του κόσμου. Μετά από 18 ημέρες συνεχών επαναστατικών κινητοποιήσεων, με 300 νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες, η 30χρόνη τυραννία του Χόσνι Μουμπάρακ αποτελεί πια ιστορία.

Η επανάσταση στην Αίγυπτο έχει φθάσει σε ένα κρίσιμο σημείο. Η παλιά κρατική εξουσία έχει καταρρεύσει κάτω από το σφυροκόπημα των μαζών. Αλλά η επανάσταση είναι μια πάλη ζωντανών δυνάμεων. Το παλιό καθεστώς δεν πρόκειται να παραιτηθεί χωρίς μάχη. Οι αντεπαναστατικές δυνάμεις πέρασαν στην αντεπίθεση. Στους δρόμους του Καίρου διεξήχθησαν μάχες ανάμεσα σε υποστηρικτές της επανάστασης και σε εγκάθετους του καθεστώτος.

Το θαυμάσιο επαναστατικό κίνημα των Τυνήσιων εργατών και νεολαίων αποτελεί έμπνευση και παράδειγμα για όλο τον κόσμο. Για περισσότερο από μία εβδομάδα η Τυνησία ζει μία επανάσταση επικών διαστάσεων. Η μαζική εξέγερση στην Τυνησία έληξε με την ανατροπή του μισητού δικτάτορα Ζινέ – Αμπιντίνε Μπεν Αλί μετά από 23 χρόνια στην εξουσία.

Δύο δεκαετίες έχουν περάσει από τότε που ο Francis Fukuyama δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο «Το τέλος της ιστορίας και ο τελεύταιος άνθρωπος», ανακηρύσσοντας έτσι τον οριστικό θρίαμβο της οικονομίας της αγοράς και της αστικής δημοκρατίας. Η ιδέα αυτή φάνηκε να επιβεβαιώνεται από τα σχεδόν 20 χρόνια καλπάζουσας ανόδου των αγορών, αλλά και την σχεδόν αδιάκοπη οικονομική ανάπτυξη. Οι πολιτικοί, οι κεντρικοί τραπεζίτες και οι μάνατζερς της Wall Street ήταν πεπεισμένοι ότι είχαν εξημέρωσει τελικά τον οικονομικό κύκλο της ανάπτυξης και της υφέσης.

Η χθεσινή διαδήλωση του NUS / UCU στο Λονδίνο ενάντια στις επιθέσεις στην εκπαίδευση προσέλκυσε πάνω από 50.000 κυρίως φοιτητές, που κατέφθασαν σε μεγάλους αριθμούς από ολόκληρη τη χώρα. Πολλοί από αυτούς ήταν νέοι άνθρωποι που διαδήλωναν για πρώτη φορά. Δεν θα είναι η τελευταία. Καθώς οι επιθέσεις αρχίζουν να «πονάνε», όλο και περισσότεροι νέοι από εδώ και πέρα θα ενεργοποιηθούν και θα βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα.

Ο σημαντικός μαρξιστής θεωρητικός Τεντ Γκραντ –ιδρυτής της ισχυρής μαρξιστικής Τάσης του Εργατικού Κόμματος στη Βρετανία τη δεκαετία του 1980 - θυμάται τον αντίκτυπο που είχε η είδηση της δολοφονίας του Τρότσκι στο μαρξιστικό κίνημα. Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στην Βρετανική μαρξιστική εφημερίδα «MILITANT» στις 17 Αυγούστου 1990.

Το Σάββατο, 16 Οκτωβρίου, περισσότερα από 3 εκατομμύρια άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους της Γαλλίας σε εκατοντάδες διαδηλώσεις σε πόλεις και κωμοπόλεις σε όλη τη χώρα, κατά τη διάρκεια της τελευταίας εθνικής ημέρας δράσης κατά των προτεινόμενων αντί-μεταρρυθμίσεων του συνταξιοδοτικού συστήματος. Ο αριθμός ήταν αντίστοιχος με εκείνον της 2ης Οκτωβρίου, τη τελευταία φορά που τα συνδικάτα κάλεσαν σε ημέρα δράσης, αλλά το κίνημα έχει βεβαίως αναπτυχθεί περαιτέρω.

Στις αρχές του μήνα, για αρκετές ημέρες, η κυβέρνηση της Ρουμανίας αντιμετώπισε σκληρή αντιπολίτευση στους δρόμους, ενάντια στα μέτρα λιτότητας. Τόσο μεγάλη ήταν η αντίδραση, που ο υπουργός Εσωτερικών αναγκάστηκε να παραιτηθεί, ενώ και ο Πρωθυπουργός έφτασε επίσης κοντά στο να κάνει το ίδιο. Τόσο τεταμένη ήταν η κατάσταση που η αστυνομία έκανε επείγουσες συσκέψεις με τον Πρόεδρο.

Η συντριπτική πλειοψηφία του Γαλλικού λαού τάσσεται ενάντια στην αποκαλούμενη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Σαρκοζί. Αυτό έγινε εξαιρετικά ξεκάθαρο κατά τις προχθεσινές διαδηλώσεις. Αλλά τι πρέπει να γίνει για να μετατρέψουμε αυτή την εναντίωση σε ένα αποφασιστικό κίνημα που θα σταματήσει την κυβέρνηση;

Σαν σήμερα πριν από 4 χρόνια το διεθνές μαρξιστικό κίνημα έχασε ένα σημαντικό θωρητικό, τον Τεντ Γκραντ. Τιμώντας τη μνήμη του δημοσιεύουμε σήμερα το πρώτο μέρος ένός απόσπάσματος από την εισαγωγή του Ρομπ Σιούελ στο βιβλίο του Τεντ "Η ιστορία του Βρετανικού Τροτσκισμού" που εκδόθηκε το 2002. Η μετάφραση είναι του Βαγγέλη Ευαγγελίου.